Kuketoj

"Haltu!"

La knabino rigardis ĉien. "Kiu diris tion?"

"Saluton, Rosa. Mi havas demandon al vi. Kie estas la kuketojn?"

"Panjo! La kuketoj estas sur la telero, ĉu ne?"

"Ne. La telero estas malplena. Ĉu la kuketoj forparolis?"

"Ho, panjo. Tio estas fola. Ebla mia frato manĝis ilin?"

"Ĉu vi pensas ke via frato manĝis la kuketojn? Ĉu vi estas certa? Pensu zorge."

"Mi ne scias, panjo. Eble la hundido?"

"Rosa, mi estas via patrino. Ĉu vi mensogas al mi?"

"Ummmm... ne?"

"Rosa, rigardu viajn manojn."

Rosa estis surprizita trovi ke siaj manoj estis kovritaj kun ĉokolado.

"Ho, panjo! Kial ĉokolado kovris miajn manojn?"

"Eble ĝi okazis kiam vi manĝis la kuketojn."

"Sed... sed..."

"Rosa. Memoru min. Kiu estas pli malbona? Se vi manĝus la kuketojn? Aŭ se vi mensogus al mi?"

Rosa hezitis. "Mensogado estas pli malbona. Panjo! Bonvolu pardonu min! Mi manĝis la kuketojn. Mi manĝis ĉiom la kuketojn. Ili estis tre vere bongustaj! Mi bedaŭras."

"Do, vi manĝis kuketojn KAJ vi mensogis al mi. Kion vi pensas ke mi farus pri tio, Rosa?"

Rosa belete ridetis. "Vi forgesos ĝin?"

La patrino levis unu brovon.

Rosa mallevis sian kapon. "Vi faros pli kuketojn, kaj mi helpos vin. Sed mi ne manĝos iu ajn kuketojn."

"Jes, mi akordas."

Rosa ekhelpis sian patrinon kuiri pli kuketojn. Sed ŝi estis malĝoja. La patrino vidis la vizaĝon de sia filino, kaj sia koro ploras.

"Rosa, eble vi povas havi UNU kuketon."

"Ho, panjo! Dankon! Vi estas la plej bona panjo ĉiam!"

La patrino ridis. "Jes, karo. Mi estas. Memoru tion kiam vi volas mensogi."

"Jes, panjo, mi memoros!"

La patrino kaj la filino manĝis la kuketojn. Rosa eĉ savis iujn por sia frato.
---
© Matthew Bacon



---

Al Ganymeder: Dankon por la bona ideo de fikcietojxauxdo.
Al Esperantistoj: Mi ankoraŭ lernas Esperanton. Do, se mia esperanto ne estas korekta, mi estas ĝoja ricevi helpon.